Prachtige expositie van glaskunst van Ida Scheijgrond, welke de fantasie prikkelt met als thema Vrijheid. Voor Vrijheid is voor Ida de vogel een ultiem beeld, gewichtloos zwevend en spelend met onzichtbare krachten als de wind. Lijven en losse hoofden zijn de levens van mensen die gestorven zijn voor onze vrijheid. In 2016 begon Ida Scheijgrond op het IKA Mechelen met een opleiding Glaskunst. In datzelfde jaar ontdekte zij een nieuwe manier om glasobjecten te maken.
Ida woont en werkt in Zwartewaal, een klein plaatsje op Voorne Putten, bij zee en duinen, midden in het Botlekgebied, vlakbij Rotterdam. Twee uitersten waarbij het niet moeilijk is om van de eerste te houden en met de tweede een haat – liefde verhouding te hebben. Ze woont in het huis waar ze is geboren, het huis van haar ouders. Veel ruimte binnen en buiten. Een ideale plek om altijd bezig te zijn. ‘Als jongste van 5 meiden, wilde ik altijd erbij horen en ontstond de drang om veel dingen te leren, te doen en te maken’. Haar handen zijn haar gidsen, daar luistert ze naar: dat gold heel erg voor de klei, dat is tactiel en heel bewegelijk. ‘Lijfelijk! soms kon je de mens in de klei bijna voelen, op dat soort momenten weet ik dat het goed gaat! Een kop boetseren of een kop masseren komt soms bij elkaar’. Door haar jeugd is ze de homo universalis en homo ludens erg gaan waarderen. ‘Het was al op de lagere school dat de meester daarover vertelde en dat ik me wenste zo veelzijdig te kunnen zijn. Bijna heel mijn leven heb ik naast mijn baan altijd heel andere dingen gedaan’. Ida heeft altijd workshops en cursussen gevolgd : veel keramiek, beeldhouwen, bronsgieten, maar ook de parttime opleiding ‘Autonoom’ aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam en modeltekenen bij de SKVR Rotterdam. Ze heeft meer dan 20 jaar keramiekles gegeven in haar eigen atelier en van 1999 tot 2004 een beeldentuin in de boomgaard georganiseerd. Daarna kwam de glasopleiding en alle stappen op dat gebied. In 2021 is ze afgestudeerd aan de hogere graad van het Instituut van Kunst en Ambacht te Mechelen. ‘Mijn afstudeerproject heette ‘Op leven en dood’. De transformatie van levenloze objecten naar een nieuw leven. Dit afstudeerproject betrof een combinatie van echt glas en projecties van glas op een overheadprojector. Het aan en uitgaan van de projectoren symboliseert de cyclus van leven en dood. De combinatie van projectie en echt glas roepen vragen open als ‘ waar komt dit vandaan, wat is echt en wat is projectie’ . Een beetje filosofie en expressie….. De kunstenaar werkt veel met afvalglas. Haar aandacht voor glas stamt van eind jaren 1990. Ze begon in de keramiek met glas te experimenteren. Veiligheidsglas ofwel kapot geslagen bushokjes, achtergelaten door vandalen, lag letterlijk voor het oprapen. Vensterglas was ook voorhanden en zo ontstonden de glasvormen. ‘Glasgruis kwam ik tegen in een expositie van Lara Almarcegui in de Witte de With in Rotterdam en na afloop van deze expositie kon ik het in grote hoeveelheden naar huis nemen. Daaruit is een eigenzinnige en eigenwijze aanpak ontstaan van glasvormen. Glas is slechts een materie. Mooi, moeilijk, heel specifiek wat je er wel en niet mee kunt doen. Lastig en toch ook mijn eigen werkwijze ontwikkelen en een eigen “wereldje” maken’. Vanaf 1 mei tot 1 augustus 2022 is de tentoonstelling te zien in het Stadskantoor van Brielle en daarna in het oude gemeentehuis van Brielle aan de Markt. Voor meer informatie www.glassgo.nl
